கனா காணும் காலங்கள்

இந்த தொடர் பதிவிற்கு அழைத்த கலையரசனுக்கு நன்றிகள் பல..

பள்ளி நினைவுகள் பத்தி

சேரன் ஸ்டைல்ல சொல்றதுனா ..

வாழ்க்கையில பல கட்டங்களை ரொம்ப சாதரணமா கடந்து வந்த பிறகு ஒருஇடத்துல நின்னு திரும்பி பாக்குறப்ப சில விஷயங்களை ஏன்டா கடந்துவந்தோம்ன்னு இருக்கும், அந்த கட்டத்துலயே நம்ம வாழ்கை முழுவதும் இருந்துஇருக்குலம்னு தோணும்..
அப்படி ஒரு சந்தோசம் எங்க திரும்பினாலும் நம்ம எங்க ஓடி போய் ஒளிஞ்சாலும்நம்மள விடாமா நமக்கு தெரியமா நம்ம பின் தொடர்ந்து வந்து இருக்கும்..
பின்னாடி நம்ம மாட்டிக்கப்போற பெரும் சூறாவளி பத்தி தெரியாமலே அப்பபெய்த சாரல் மழையில் சந்தோஷமா அனுபவச்சி நனஞ்சி இருப்போம்..அப்படிஒரு பருவம் தான் அது..

கெளதம் மேனன் ஸ்டைல்ல சொல்றதுனா...

ம்ம்ம்..இன்னும் சில விஷயங்கள் நல்ல நியாபகத்துல இருக்கு..
I had some good friends,
enjoyed a lot, packed with fun.. With great passionate I have crossed that period.
என்னால சுலபமா மறக்க முடியாது actually those memories is a way of holding onto the things you love, the things you are, the things you never want to lose ..இன்னும்சொல்லிக்கிட்டே இருப்பேன்..எந்த எதிர்ப்பார்ப்பும் இல்லமா wat a peaceful days I once enjoy'd! How sweet their memory still..

சசிகுமார் ஸ்டைல்ல சொல்றதுனா..

இப்ப வாழுற வாழ்கை எதோ ஒரு வித எதிர்ப்பார்ப்பு, நம்பிக்கை,க்ரோதம்,வன்முறை இப்படி எதாவது ஒன்னு எதுக்காகவோ எதையோஎதிர்ப்பார்த்து நம்ம கையை பிடிச்சு அது கூடவே நம்மையும் இழுத்துக்கிட்டுபோகும்..ஆனா இப்படி எதுவே மனசுல இல்லமா சந்தோசம் மட்டுமே மனசுமுழுசா நிறைஞ்சு இருக்கும் பாரு அது தாண்ட மாப்பிள்ளை ஸ்கூல்லைப்..அடிச்சிப்போம், கடிச்சுப்போம் மறுப்படியும் புடிச்சிப்போம் அந்த நேர்மைதாண்ட நொண்ணைகளா எனக்கு எப்பொழுதுமே பிடிக்கும்..

இப்படியே சொல்லிகிட்டே போன எழுந்து ஓடிடுவிங்கனு தெரியும்..இப்பஎன்னோட அந்த பள்ளிக்கால நினைவுகள்:

அனுபவங்கள்:

எனக்கு நியாபகம் தெரிஞ்சு என்னோட பள்ளிக்கு போன நாட்கள் இப்படி தான்ஆரம்பிச்சிச்சு..நான் போகவே மாட்டேனு ஒரே அழுகாச்சி..எங்க அப்பா என்னைமிரட்டி கிரட்டி ஒரு வழியா அவரோட சைக்கிள்ல ஏத்தி உக்கார வச்சு கொஞ்சதூரம் போனதுமே ஒரே டைவ் அடிச்சு கிழே எகிறி விழுந்தேன்..அப்ப அடிச்சாருபாருங்க சும்மா ஊரே கூடி நின்னு பாக்குற மாதிரி துரத்தி துரத்தி அப்ப போகஆரம்பிச்சிது தாங்க அந்த பயணம்..

பரங்கிபேட்டை(கடலூர் மாவட்டம்) சேவாமந்திர் ஸ்கூல் தான் ஆறாப்புவரைக்கும் படிச்சேன்..
ஆரம்பத்துல வினோத்,ரஜனி அப்புறம் ஜாபர்,காமில்,நகுதா இப்படி நிறையாநண்பர்கள் வந்து சேர்ந்தங்க..குட்டையில மீன் பிடிக்கிறதுல இருந்து பனைமரத்துல கல் எரிஞ்சு பனம்ப்பழம் சாப்பிட ஆரம்பிச்சு மசூதியுல வெள்ளை குல்லாபோட்டுக்கிட்டு நோன்பு கஞ்சி குடிக்கிற வரைக்கும் அப்படியே போச்சு..
அப்புறம் கிளாஸ் லீடர் கல்பனா என் கையுல கட்டுன சாமி கயிறு பிரிஞ்சு திரிஞ்சுகறுத்து போற வரைக்கும் என் கையுல கட்டி இருந்தேன்..
நான் முதல்ல அடிச்ச நசுருதீன், என்னை முதல்ல அடிச்ச இம்தியாஸ் இப்படி சிலபேர் இன்னும் நியாபகத்தில் இருக்காங்க..

அப்புறம் காட்சிகள் மாறின..

எழாவதுல இருந்து புதுவை திருவீகா பள்ளி ..படிப்பில் என்னையும் அறியாமல்ஈர்ப்பு..
அம்மாவையும் அப்பாவையும் பிரிந்து இருந்த தனிமை என்னை இன்னும்வேகமாக படிப்பில் தன்னை இழுத்து கொண்டது..அப்ப கிடைத்த நண்பர்கள் தான்இது வரை என் புதுவை நண்பர்கள் பழனி,விஜய்,ரகு இன்னும் நிறையா..பெரியவிஷயங்கள் சொல்ற மாதிரி எதுவும் இல்லை ஆண்கள் பள்ளி அதனால் வேறுவழி இல்லாமல் படிப்பில் மட்டுமே கவனம் செலுத்த வேண்டியநிலைமை..பத்தாவது வரைக்கும் ஆசிரியர்கள் மத்தியில் நல்ல பெயரோடும்புகழோடும்(நம்புங்க) படித்தேன்..

மறக்கவே முடியாத ஆசிரியர்கள் :

பரங்கிபேட்டை சேவாமந்திர்:

என் மேல ரொம்ப பாசமா இருந்த செந்தமிழ் செல்வி மிஸ் அவங்க அன்பு மறக்கமுடியாதது இப்ப எங்க இருக்காங்கனே தெரியுல..

இவ்வளவு அழகா கூட ஒரு மிஸ் இருப்பாங்களா என்று நினைத்த
மாலதி மிஸ்..அவங்க கடைசியா எங்க கிளாஸ்க்கு வந்தப்ப பக்கத்துல இருந்தபையன் சொல்லி தான் கவனிச்சேன் அவங்க அழுவதை..அன்றோடு போனவர்தான் இதுவரை அவர் அழுததற்கான காரணமும் தெரியவில்லை..எங்கேஇருக்கிறார் என்றும் தெரியவில்லை..

அப்புறம் மேரி மிஸ்..மார்கழி மாசத்துல நடுங்குற குளிர்ல காலையில அஞ்சுமணிக்கும் டியூஷன் வச்சப்பவும் நான் விறைப்பா சுவட்டர் மாட்டிகிட்டுபோனதுக்கு காரணம் உண்மையுல படிப்பு மேல இருந்த ஆர்வமா இல்லை மேரிமிஸ் வர சொல்லிடாங்க
அப்படிங்கிற ஒரே காரணமா என்று இன்று வரை தெரியவில்லை.

புதுவை திரு.வி .க :

இங்கு பல ஆசிரியர்கள் இருந்தாலும் நான் மிகவும் மதிக்கும் ஒரு ஆசிரியைஹேமலதா மேடம்.
மிகவும் நேர்மையானவர், கண்டிப்பானவர் , கடமை தவறாதவர்..
பல ஆசிரியர்களும் சுயநோக்குடன் மட்டுமே செயல்ப்படும் இக்காலத்தில்கொஞ்சம் கூட சுயநலம் இல்லாமல் எல்லா மாணவர்களும் நல்வழியில் நல்லமதிப்பெண்கள் பெற வேண்டும் என்பதற்காக தன்னுடுய பல மணிநேரங்களைமாணவர்களோடு மட்டுமே தியாகம் செய்தவர்..நான் பத்தாவது படிக்கும் பொழுதுபல ஆசிரியர்களும் டியூஷன் வைத்து வருமானம் பார்த்து கொண்டு இருந்தநேரத்தில் ஒரு சிறிய பலன் கூட எதிர்ப்பார்க்காமல் எங்கள் வகுப்பு மாணவர்கள்அனைவரையும் ஆங்கில மட்டும் கணித வகுப்புகள் சிறப்பு வகுப்புகள் எடுத்துநல்ல மதிப்பெண்களில் தேற செய்தவர்.
கிட்டதட்ட ஐம்பது வயது ஆகியும் திருமணம் செய்துக்கொள்ளாமல்கல்விக்க்காகவே தன்னை அர்ப்பணித்தவர்.

கலை அவர் கூட படித்த தம்பியை பற்றி சொல்லியதால் நானும் கூட படித்த என் தங்கையை பற்றி சில வார்த்தைகள்..

ஆறாவது வரை ஒரே ஸ்கூல், ஒரே டியூஷன், ஒரே வேன், வேற வேற கிளாஸ்..
நான் கல்லை எடுத்துக்கொண்டு துரத்தி கொண்டுப்போனால் அது பதிலுக்குகடப்பாரையை எடுத்துக்கொண்டு துரத்தும்..அவ்வளவு பாசக்கார பசங்களாபள்ளிக்கு போய்க்கொண்டு வந்துக்கொண்டு இருந்தோம்..இப்ப நிலைமைஅப்படியே தலைக்கிழ் ஒரு பொறுப்பு உள்ள குடும்ப பெண்மணி ஆயிட்டாங்க..

தங்கை உடையான் தோல்வி அடையான் (இது நம்ம பழமொழிங்க)..

நான் கூப்பிடப்போகும் நண்பர்கள்..

நாகா
செந்தில்வேலன்
கார்த்திகேயன்
ஜப்பான் ஜோ
பித்தன்
கிஷோர்